Ոստրէի գիւղաքաղաքը կը բնակէր Միթզի հրաթռչունը, որու օրերը միօրինակ էին։ Միթզի, որ շատ կը սիրէր պարել ու իր այս կիրքը կը յագեցնէր երաժշտական ժապաւէններ դիտելով, օր մը մտերիմ ընկերոջ հետ գիւղաքաղաքին մէջ պտտելու ատեն կը տեսնէ թռուցիկ մը։ Արդեօք այս թռուցիկին մէջ Միթզիի կեանքը փոխելիք բանե՞ր մը գրուած էին։

«Միթզի ­­­‑ Պարող Հրաթռչունը» հեքիաթը, ուր Զէյնէպ Ալփասլան մտերմիկ լեզուով մը կը պատմէ ինքզինք ճանչնալը, ինքն իրեն հաւատալը եւ երազները հետապնդելու գեղեցկութիւնը, ուղղուած է եօթը տարեկան եւ անկէ բարձր տարիք ունեցող մանուկներուն։ Գիրքը զարդարուած է Օրհան Աթայի մէկը միւսէն գեղեցիկ նկարներով։