Ուսումնասիրութիւնը քննական վերլուծութեան կ'ենթարկէ 2001-ին Թուրք-Հայկական Հաշտեցման Յանձնաժողովի գործունէութիւնն ու գաղափարախօսական հիմքը, զայն տեղադրելով ոչ-պաշտօնական դիւանագիտութեան գործընթացներու ծիրին մէջ: Վերլուծումը լայն շրջագծի մէջ կ’ընդգրկէ նաեւ հիմնախնդրի պատմական եւ իրաւական ակունքները, անկէ բխած անվտանգութեան հարցերը, ինչպէս նաեւ անոր խաղաղ կարգաւորման տեսական դրոյթները:

Ուսումնասիրութիւնը կ’եզրակացնէ թէ հայ եւ թուրք քաղաքացիական հասարակութիւններու եւ սփիւոքներու միջեւ երկխօսութիւնը կը մնայ հայ-թրքական հիմնախնդրի խաղաղ կարգաւորման նախընտրելի միջոցը: