Յուրաքանչյուր մարդու կյանքը մի ճանապարհ է՝ ինքն իրեն ուղղված, ճանապարհի մի փորձ, մի թելի մատնանշում։ Յուրաքանչյուրն իր մեջ կրում և մինչև օրերի վախճանն իր հետ տանում է նախածին, վաղնջական անդրաշխարհից ժառանգած իր ծննդյան մնացորդները, լորձունքախորխն ու ձվակճեպը։ Ոմանք երբեք մարդ չեն դառնում, մնում են գորտ, մնում են մողես, մնում են մրջյուն։ Ոմանք էլ վերևում մարդ են, իսկ ներքևում՝ ձուկ։ Սակայն յուրաքանչյուրը բնության մի-մի նետվածքն է՝ մարդուս նախապատկերին նմանակող։ Մեր բոլորիս ծնունդներն ընդհանուր են՝ մայրերը, մենք բոլորս ծագում ենք միևնույն անդնդախոր երախից, սակայն յուրաքանչյուրս խորխորատներից սերած փորձն ու նետվածքր ձգտում է դեպի իր սեփական նպատակներր։ Մենք կարող ենք իրար հասկանալ, սակայն մեկնել, ցուցանելյուրաքանչյուբս կարող ենք միայն ինքներս մեզ։

The main character of this classic novel, Emil Sinclair, is a young boy raised in a bourgeois home, amidst what is described as a Scheinwelt, a play on words that means "world of light" as well as "world of illusion". Emil's entire existence can be summarized as a struggle between two worlds: the show world of illusion (related to the Hindu concept of maya) and the real world, the world of spiritual truth. In the course of the novel, accompanied and prompted by his mysterious classmate 'Max Demian', he detaches from and revolts against the superficial ideals of the world of appearances and eventually awakens into a realization of self. The novel refers to the idea of Gnosticism, particularly the god Abraxas, showing the influence of Carl Jung's psychology. According to Hesse, the novel is a story of Jungian individuation, the process of opening up to one's unconsciousness.