2020 թվականի սեպտեմբերի 27-ին, երբ պատերազմը շրջափակեց Արցախի Հանրապետությունը (Ղարաբաղ), գրող և լուսանկարիչ Լիկա Զարկարյանը շարժվեց դեպի իր բունկերը։ Եվ սկսեց գրել. Բաց մի թողեք նրա մտքերի, պատկերների և երազանքների այս վերջնական հավաքածուն:

Լիկա (Անժելիկա) Զաքարյանը ծնվել է 1994 թվականին Արցախի մայրաքաղաք Ստեփանակերտում։ Նա սովորել է Արցախի պետական համալսարանի քաղաքագիտական ֆակուլտետում և ունի մագիստրոսի կոչում։ Այնուհետև ավարտել է YMCA-Europe կազմակերպության կողմից կազմակերպված խաղաղաշինության դպրոցը՝ երկամյա ոչ ֆորմալ կրթություն ստանալով, որտեղ խորությամբ ուսումնասիրել է հակամարտությունների կառավարման և խաղաղապահության մեթոդների ոլորտը։ 2018-2019 թվականներին նա աշխատել է Գերմանիայի Վյուրցբուրգ քաղաքի Մոնտեսսորի դպրոցում՝ որպես կոնֆլիկտների ուսումնասիրման դասընթացավար։ Վերադառնալով Արցախ՝ նա սկսել է աշխատել հայկական ՍիվիլՆեթ լրատվամիջոցի արցախյան գրասենյակում։ Հենց այստեղ էին ի սկզբանե տպագրվեցին օրագրերի այս գրառումները: Պատերազմի ժամանակ նա սկսեց պահել և համացանցում հրապարակել իր օրագիրը, որում գրում էր պատերազմի և այդ պատերազմում ապրող մարդկանց մասին։