Ստանպուլահայ կեանքէն ներս կարծես առաջին անգամն է որ պատմուածքի գիրք մը կ’արժանանայ, երրորդ (1995), չորրորդ (2001), հինգերորդ (2005) և վեցերորդ (2011) տպագրութեան: Մկրտիչ Մարկոսեանին համար կրնանք ըսել որ թերեւս վերջին գիւղագիրն է, արժանաւոր յաջորդը մեծանուն գրող Յակոբ Մնձուրիին: Մեր Այդ Կողմերը հատորին մէջ կը տողանցեն Խենդ Աղաւնին, Հրէտանցի Խալօն, Քուրէ Մաման, Քեռի Խէչօն, Ժամկոչ Ուսօն, Տէր Արսէն Քահանան կը նկարագրուի 1950ական թուականներու Տիգրանակերտը, նեղ փողոցները, հայկական կեանքը՝ հարսանիք, ծնունդ, թաղում ևլն: Մարկոսեան այս բոլորը կը նկարագրէ բաբախուն գոյներով, տեղ տեղ ալ բարբառային հարազատութեամբ և մերթ կ’աւելցնէ նաև նուրբ երգիծանք մը...